dinsdag 18 december 2012

Rokado door oog van de naald tegen sterk 3-Torens! (2)

Intussen schaakte Leo met wit aan bord 7 een 'er nogal woest uitziende partij'. Evenals Hans speelde hij een openingsgambiet, maar bij Leo lijkt de concentratie aanvankelijk vaak wat te ontbreken. Eerst gaf hij, met een volkomen onduidelijke bijbedoeling, zijn consumptiebon aan uw verslaggever. Op een gegeven moment zag ik opeens een mega chocoladereep naast zijn bord verschijnen, weer wat later zat hij aan de groene thee omdat hij hoofdpijn had en toen ik hem in de wandelgangen - niet uit onbeleefdheid maar oprecht geïnteresseerd vanwege de culinaire voorgeschiedenis - vroeg wat hij gegeten had, bleek het om een Vesuvius pizza te gaan. Gelukkig kwam er nog net geen rook uit Leo’s neus en oren, dus ik wist dat het met hem allemaal wel goed zou komen op deze avond en dat bleek na vele horten en stoten op een deinend schaakbord maar al te waar.

Na de 16e zet van zwart, f7-f6 (waar het er enigszins griezelig uitziende h7-h6 wellicht een betere verdediging geweest zou zijn, maar dat terzijde) kregen we de volgende stelling op het bord:


Leo speelde na lang denken de zet 17. Lh6, (maar geeft zelf aan dat 17.Ld2 beter was geweest, met als vervolg 17. … f5 18. Peg5 h6. Ik heb Fritz hier even opgezet en constateer dat het vervolg 19. Lc4 of 19. Lf4 inderdaad kansrijk voordeel geeft voor wit. Na het gespeelde 17. Lh6 zijn de verwikkelingen na 17. … Tf7? Trouwens ook kansrijk voor wit vanwege 18. Pf3-g5! Ook 17. …f5 voldoet niet voor zwart, wit kan rustig uitkiezen welke van zijn twee knollen hij op g5 stampvoetend zal laten neerploffen).

Zwart speelde echter het beste en meest voor de hand liggende: 17. … Pxh6

Het ging verder met 18. Dxh6 Tg8 19. De3 (Don Leo had gekeken naar 19. Pfg5 fxg5 20. Lc4 Lf8 21. Txf8 Pxf8 22. Txf8 Dxd4+ en dus geconstateerd dat dit niet kon. Fritz geeft aan dat wit in deze variant niet 20. Lc4 moet spelen, maar 20. c3, echter, het voordeel blijft voor zwart, dus is 19. De3 een terechte keuze.) Er volgde 19. … b5 20. Pc5? (laat hier ‘the engine’ maar eens op draaien!) … Pxc5 (het logische en juiste antwoord op wits zwakke zet) 21. dxc5 Dd5 22. b4 a5 23. c3 (beter is a3) … Lf7? (hier geeft zwart zijn voordeel uit handen, na 23. … axb4 24. cxb4 Ta3 had hij uitstekend gestaan).

Stelling na 23e zet van zwart:


24. Td2 (en hier is het Leo die een grote kans mist; met 24. Le4 Dc4/d7 25. Pe5! had wit winnend voordeel gehad. Ook 24. … Dh5 helpt niet vanwege 25. Lxc6 en dan bv. 25. ... Tb8. Je kan dan vervolgen met 26. Kh2 g5 27. g4 Dg6/h6 en dan weer 28. Pe5!)

24. … axb4 25.cxb4 Txa2? (Ta3 is de aangewezen zet) 26. Le4 (veel beter is hier 26. Lc2!) 26. … Dc4 27. Td7? (Td4 of Txa2 houdt het evenwicht in stand, maar ook zwart doet het niet goed, dus wat maakt het uit?) 27. … Te8 (27...Te2 28.Ld3 Txe3 29.Lxc4 bxc4 30.Txe7 en zwart staat iets beter, volgens aantekening van Don Leo) 28. Td4 (dacht hier ‘te vangen’, ik neem aan dat de tijdnoodfase al aangebroken was – ik kan niet overal tegelijk zijn- maar Leo mist hier de winst door 28. Pe5!) 28. … De2 29. Dxe2 Txe2 30. Lxc6 Tb8 31. Td7 Le8 32. Txe7 Lxc6 33. Td1 Ld5?? (tijdnoodmisgreepje?) 34. Txd5 en 1-0

Een vermakelijke en leerzame partij en Rokado kwam voor het eerst deze avond op voorsprong, 1½ - 2½.

Op de overige borden zag het er echter niet geweldig uit, hoewel Rick op bord 5 met wit zijn tegenstander langzaam maar zeker leek te gaan oprollen, maar goed beschouwd moest Rick zijn partij dan ook winnen voor onze laatste kans en zou het tenslotte van Marco gaan afhangen of Rokado zou winnen, gelijkspelen dan wel verliezen. Ik ben niet meer zeker van zijn naam, maar ik dacht dat het de afgelopen jaar overleden grootmeester Svetozar Gligoric was - ik verloor ooit in een simultaan in Rotterdam van hem, in de zeventiger jaren, ik moet die partij nog ergens hebben - die tijdens een analyse eens zei “Sla met je dame nooit een pion op b2 of b7”. Toen iemand uit het publiek schertsend insinueerde … “en als het nu goed is?!”… ondersteunde de grootmeester zijn bewering onmiddellijk krachtig met: “ook niet als het goed is!” (onderwerp gesloten, “zijn er nog vragen?”)

Aan deze woorden moest ik denken toen ik Rick met zijn dame zag inslaan op b7… dus op dat moment vreesde ik het ergste. Maar even later zag ik zijn dame trots haar troepen delegeren vanaf f3, waar zij bovendien hoogstpersoonlijk de koning veilig onder haar hoede had en zodoende hervond ik mijn vertrouwen in Rick. Dat vertrouwens werd zelfs groot toen hij in een totaal gewonnen toreneindspel belandde.

Toen ik hem dit weekend vroeg om wat gegevens over zijn partij voor mijn artikeltje te willen mailen kreeg ik de hele partij met aantekeningen opgestuurd, waarbij hij net als Don Leo de vervelende gewoonte heeft om, blijkbaar vanwege het Engelstalige schaakprogramma waarin de partij gezeefd is, de dame een Q te geven, de toren een R, de loper een B en het paard een N.

Wit Rick - Zwart: Bert Botma:


Hier moest ik vluchten in het kromme 20... Ta2. Zwart staat hier duidelijk beter 20..Pe4 21. Ld4 f5? (Beter Pd6..)Nu komen wits stukken tot leven: 22. Pd2 Pxd2 23. Taxd2 Dd5 Zwart geeft een pion en een afwikkeling naar eindspel met hoop op remisekansen:


24. Dxd5 exd5 25. Lxa7 Lxa3 26. Txd5 Tc7 27. Ld4 g6 28. Le5 Tb7 29. T1d3 Lb2 30. Td7 Txd7 31. Txd7 Lxe5 32. fxe5 Te8 33. f4 Dit speelt zoveel makkelijker voor wit. Zwarts tijdnood hielp ook al niet:


31..h6 34. h4 Kf8 35. Td6 Kf7 36. Tf6+ Kg7 37. h5 gxh5 38. Txf5
Kg6 39. Tf6+ Kg7 40. Ta6 Tb8 41. Kf3 Tb4 42. f5 h4 43. Ta7+ Kf8 44. Th7 Tb5 45. Kf4 Tb4+ 46. e4 Tb1 47. e6 h3 48. Txh6 Tb3 49. f6 Kg8 50. f7+ Kg7 51. Th8



Zo dat was dus 1½ - 3½, maar nu begon het nagelbijten.

Rex, spelend aan bord 2, wist voorafgaande aan zijn partij dat als je met zwart tegen een topspeler als Johan Quist ( rating van boven de 2300) moet aantreden, er alleen wat te bereiken is als je zèlf absoluut top bent. Elke kleine onnauwkeurigheid zal worden afgestraft, hopen dat je na een foutenfestival aan het langste eind zal kunnen trekken kan je vergeten. Ergens in het vroege middenspel beging hij helaas een kleine positionele onnauwkeurigheid, nauwelijks te constateren voor mij als sjoelbakschaker (ook wel ‘dammer’ genoemd), maar toch.

Rex begon te veel tijd te steken in pogingen om de zaken weer volledig recht te trekken, eigenlijk vergat hij de tijd een beetje of misschien wel compleet, want op ’t laatst had hij minder dan 2 minuten bedenktijd tegenover Johan ruim 20. Het was wel verwonderlijk om te zien hoe snel Rex opeens bleek te kunnen beslissen, zo snel vlogen zijn stukken over het bord. Maar zijn ervaren, kalm blijvende- en vooral uitstekende tegenstander, weigerde mee te vluggeren en zat er totaal niet mee dat ook zijn klok op een gegeven moment minder dan 10 minuten aangaf: hij kon zijn voordeeltje rustig uitbouwen naar een hele pion. Tegen een mindere tegenstander zou Rex het nog wel hebben kunnen redden, maar tegen Johan Quist was het allemaal net te veel van het goede: 3-Torens kwam terug op 2½ - 3½. Rex gaf natuurlijk direct toe dat zijn tijdverdeling vanavond slecht was, maar wie kan hem kwalijk nemen dat hij verloor van deze gerenommeerde tegenstander?


Theo had een hectische dag achter de rug en verscheen daarom slecht voorbereid achter zijn bord. Maar toch ging hij, met zwart spelend aan bord 8, moedig de strijd aan. Helaas had hij de uitstekende vorm die hij de laatste competitiewedstrijd getoond had dit keer thuisgelaten, Theo greep mis en verloor een pion.


Op zich is zoiets geen ramp, maar als je zèlf 4 verbonden pionnen hebt tegenover 3 verbonden pionnen van de tegenstander, die op zijn beurt op de andere vleugel 2 verbonden pionnen tegenover 0 pionnen heeft, dan is de verhouding zoek. Ik kon dus slechts hopen op een mirakel en wendde mijn blijk af naar de zenuwenstrijd die Marco intussen aan het voeren was. Er kwam helaas geen onverwachte kreet van “Theo heeft gewonnen!”.

Hoe dat afgelopen is weten we inmiddels en ik kom tot de slotsom dat enkele Rokadospelers deze avond hun niveau niet haalden, terwijl anderen aan de hoge verwachtingen voldeden of in ieder geval wat meer geluk hadden. Mijn dank gaat verder uit naar Jos die probeerde mij vol te stouwen met bier zodat ik geen fatsoenlijk stuk zou kunnen schrijven – wat mij overigens sowieso nooit lukt - en tenslotte wil ik twee schakers nog wel even genoemd hebben: Frank vanwege zijn geweldige prestatie, de remise tegen Jan de Wit, en Ben vanwege zijn indrukwekkende spel alsmede zijn daardoor inmiddels imposante reeks van 4 uit 4.

Hierover schrijven was mij een waar genoegen.

Leo van Rhijn

maandag 17 december 2012

Rokado door oog van de naald tegen sterk 3-Torens! (1)

De stand was 3½-3½ en het was de partij van de met zwart spelende Marco op bord 4 die de beslissing moest brengen. Na op de 13de zet een pion gewonnen te hebben koos hij ervoor om de stelling dicht te houden, waar het openen van de stelling met e6 sterk was geweest. Het verdubbelen van de torens op de b-lijn leverde hem niets op en wit bouwde rustig aan de centrumopstoot e5. Marco, prominent aanvoerder van Checkmate 1, de trots van het Noord-Brabantse Weert, had eerder op de avond zelfs even een tijdsvoordeel van maar liefst 40 minuten gehad, maar kwam langzamerhand moeilijker te staan en ging steeds meer tijd gebruiken om de problemen het hoofd te kunnen bieden.

Nadat het centrum uiteindelijk open barstte en de stofwolken waren opgetrokken veranderde het slot van de partij (mede door de beslissende invloed die de uitslag op de eindscore “3-Torens-Rokado” zou hebben) in een zinderend tijdnoodgevecht waarin de stukken leken op rondslingerende explosieven, geactiveerd door een digitaal tijdbommechanisme waarop twee neuroten zich afreageerden na een explosief verplaatst te hebben.


Het was een complete chaos die nog verergerd werd door de niet in Marco’s voordeel werkende klok: tot tweemaal toe liep zijn tijd door nadat hij deze ingedrukt had; misschien iets te hard zodat het ingedrukte geval weer omhoog schoot. Zelfs de onreglementaire zet en 2 extra minuten voor wit ontbraken niet voordat de beslissing viel, maar voor de toeschouwers was het een spektakel waarbij de zenuwen door de kelen gierden. Marco had toen nog 28 seconden om de winst binnen te rammen.

En dan te bedenken dat dit allemaal voorkomen had kunnen worden omdat wit even daarvoor, toen hij nog 8 minuten denktijd had, remise had aangeboden op het moment dat Marco nog 5½ minuut had … maar de hoop van Rokado moest het aanbod afslaan omdat zijn teamgenoten vonden dat hij voor de winst moest gaan!

De stelling die ik achteraf van Marco mocht oppikken was deze:


Met nog 3½ minuut voor de rest van de partij besloot Marco tot 1 … Dg5. Wit ontweek dameruil (vrij verrassend trouwens is dat 2. Pf6! verreweg het beste antwoord is op het gespeelde 1. … Dg5 ) en na vele verwarrende zetten kon Marco uiteindelijk via Dg3 de dames ruilen, binnenkomen op b2 en twee c-pionnen doen promoveren tot dame. De eerste dame moest worden geofferd tegen een toren terwijl de tweede zijn eigen toren te hulp schoot bij het matzetten van de witte koning, zo’n 10 seconden voordat zwarts vlag zou vallen.

Marco had gewonnen … Rokado had gewonnen en je kan moeilijk beweren dat de overwinning van Rokado niet zwaar bevochten was!

Eindstand 3-Torens – Rokado 3½ - 4½.

Het was allemaal begonnen met een tegenvaller. Hans, spelend aan bord 3 met wit en publieksspeler pur sang, was zoals gewoonlijk als een raket uit de startblokken geschoten. Met een pionoffer maakte hij onmiddellijk zijn agressieve bedoelingen duidelijk. Terwijl de meesten nog in de ‘elkaar aftastende opbouwfase’ zaten stond bij Hans het bord alweer in brand. Hij had een pion naar f5 geschoven om zwarts gepantserde koningsvleugel op te blazen, maar zijn tegenstander attaqueerde sterk met Db6, daarmee onder andere dreigend een stuk te winnen met het aftrekschaakje c5-c4. De spanning op f5 hield aan, er werden wat paarden van stal gehaald en na 25 zetten was, met wit aan zet, de volgende stelling bereikt:


Hier overspeelde Hans dit keer echter zijn hand, zijn 26. Pxh7 zag er leuk uit voor de kijkers maar het stuk kreeg hij niet meer terug en compensatie was ver te zoeken. Wit had gewoon eenvoudig 26. fxg6 moeten spelen, dan is het zwart die na 26. … fxg6 27. Txf8+ Pxf8 28. Df3 telkens de juiste verdediging moet zoeken om gelijkspel te houden. Wit had dan zelfs kunnen hopen op groot voordeel na het foutieve 26. … hxg6 vanwege het sterke 27. De1! (met het voor de hand liggende 27. Dg4 geeft wit zijn voordeel weg door 27. … f5!)

Na 26. Pxh7? Volgde … Kxh7 en de beste kans voor wit zou zijn geweest om na 27. fxg6+ fxg6 28. Lxg6+ Kg8 te vervolgen met 29. Lf4.

Hoe dan ook, de onverwachte nederlaag van Hans kwam als een onprettige verrassing en was een streep door de Rokado-rekening: 1-0 voor 3-Torens.

Intussen stond Ben, spelend aan bord 6, gelukkig al uitstekend.

Na zijn 13e zet (Ben had dus zwart) stond het als volgt:


Wit dacht hier veilig e4-e5 te kunnen spelen, omdat zwarts dame na de slagwisseling op e5 onprettig op de torenlijn komt te staan. Er volgde 14. e5(?) dxe5; 15. dxe5 Pxe5 16. Pxe5 Dxe5 En nu de clou van wits plan: 17. Lxb5?

Minder slecht zou 17. Lf3 geweest zijn met als mogelijk vervolg 17. … Db8/c7 18. Lxb7 Dxb7 en na 19. Te5 of De3 mag wit nog hoop koesteren.

Na 17 Lxb5 stond dus de volgende stelling op het bord:


Wit heeft z’n pion terug maar de partij verloren, want Ben antwoordde met de winnende zet 17...Dd4! De zet die alle hoop voor wit de bodem in slaat. Er volgde nog:18. Ld3 c4 19. Pe2 Ziet er logisch uit maar verliest sneller dan bv. 19. Txe7 Tab8 20. Tad1 19...Dd6 20. Dg5 cxd3 21. Pg3 Dd5!

0 – 1 en Rokado terug op 1 - 1

Frank wilde nog niets weten van een tactische opstelling waarover vooraf hevig gediscussieerd werd binnen Rokado. Hij wilde juist graag eventueel schaken tegen Jan de Wit, wiens rating zo rond de 2400 schommelt. Een echte uitdaging voor de afwisseling, want spelend voor De Raadsheer in de Brabantse promotieklasse bijvoorbeeld, kan Frank slechts twee tegenstanders treffen met een iets hogere KNSB-rating dan hijzelf (uitgezocht door uw verslaggever).

Dat zal ook de reden zijn dat Frank hunkert naar een eventuele promotie van Rokado naar de 2e klasse KNSB: dan kan hij zich eindelijk optrekken aan de tegenstander(s)! Wat dat betreft blijft het waarschijnlijk smachten naar een spoedige promotie van de SV Checkmate uit Weert. Wij smachten allemaal hevig mee.


Frank speelde dus met wit aan bord 1 en uiteraard kan en durf ik de partij tussen beide matadoren niet te becommentariëren, ik kan slechts melden dat Frank het uitstekend deed en er een welverdiende remise uitsleepte. Jan liet aan de analysetafel nog zien waarom hij niet c5x d4 kon spelen, hetgeen voor mij aantoonde dat Frank zich uitstekend in de stelling gebeten had. De tussenstand was nu 1½-1½ en een snelle blik op de overige borden gaf aan dat het nog alle kanten op kon.

(wordt vervolgd)

L. van Rhijn

maandag 26 november 2012

Rokado schaamteloos naar 4-0 zege

De bekerwedstrijd die Rokado afgelopen vrijdag in één van de speelzalen van het roemruchte Charlois Europoort afwerkte tegen Fianchetto, was ondanks de uitslag een zenuwslopende belevenis.
Als zeer geïnteresseerde buitenstaander had ik de eer om een verslag te mogen schrijven over de confrontatie tussen Rokado, de dit jaar nog ongeslagen promotieklasser, en het eveneens nog zonder puntverlies in de eerste klasse opererende Fianchetto.
Hoewel twee van de vier Rokadospelers nog onderweg waren van Brabant naar Rotterdam-Zuid, waar zoals gebruikelijk alle straten op de route naar de schaakzaal opgebroken waren, werden de klokken aangezet voor de aftrap.
In elk geval liep Ben, tegenwoordig ook uitkomend voor het blijkbaar immens populaire Korendijkse Rokado, al vrolijk rond, zodat hij eventueel als reserve ingezet zou kunnen worden. Ben als reservespeler van Rokado? Jawel, en we hebben het hier nota bene over de tweevoudig clubkampioen van Charlois Europoort …

Rick, spelend met wit aan bord 3, zette zijn partij rustig op, waardoor zich na verloop van tijd een zuiver positioneel gevecht ontwikkelde. Met een aantal scherpe damezetten wist hij zijn tegenstander op te zadelen met een dubbelpion op de b-lijn. Nadat de dames in de doos verdwenen en de witte toren, ondersteund door een briesend paard de zwarte koningsstelling binnendrong, begon Rick, met de nodige tussenschaakjes, aan het oppeuzelen van weerloze pionnen en kwam de volgende stelling op het bord (stelling is hier na te spelen):


Natuurlijk is dit objectief gezien een gewonnen stelling voor wit, maar het blijft oppassen want een promoverende zwarte b-pion kan nog roet in het witte eten gooien. Beide spelers hadden inmiddels trouwens voldoende tijd besteed om niet meer rustig achterover leunend alle mogelijke zetten te kunnen overwegen, er moest gewoon snel beslist worden.
Ben en ik keken onmiddellijk naar het veilige 1. Pd4 met als mogelijk vervolg … b4 2. Pc2 Tb3 3. Tf4 Tb2 4. Pxb4 en wit zal op den duur wel winnen. Rick, moedig maar soms roekeloos wordend achter een schaakbord, wilde echter van zijn eigen kansen uitgaan en koos voor het riskant ogende 1. h5!

Dat uitroepteken staat er niet zomaar, ik zette bovenstaande stelling namelijk in Fritz13 en deze onderzocht onmiddellijk 1. Pxh6 en 1. h5, de zet van Rick, die uiteindelijk zelfs de voorkeur kreeg met een plus van ruim 5 punten, zeg maar een volle toren.
Als zwart na deze witte krachtzet gaat rennen met zijn b-pion, 1. … b4 dus, zou dat eigenlijk tot een snel mat hebben moeten leiden na bijvoorbeeld 2. Pxh6+ Kh8 3. g4 b3 4 g5 b2 5 Tf8+ Kg7 6. Tf7+ Kh8 7 g6 b1(D) en 8. Th7 mat, maar het is begrijpelijk dat Rick, die in de gauwigheid had gezien dat hij één zet eerder promoveerde dan zwart, koos voor het snel opstomen van zijn h-pion. Na twee promoties en veel ren- en weinig rekenwerk, stond het als volgt met wit aan zet:


Alle fatsoenlijke zetten winnen nu uiteraard, maar met niet heel veel tijd meer op beide klokken koos Rick voor De8+, één van de zetten die naar de winst zou leiden constateerde ik voordat ik even iets noodzakelijks moest doen. De snelste winst blijkt achteraf 1. Tg6+ Kxf5 (anders loopt hij nog sneller mat) 2. Df6+ Ke4 3. Dd4+ Kf5 4. Dg4+ Ke5 5. De6 mat.
Zelf – jawel, als buitenstaander mag ik ook mijn mening geven - keek ik onmiddellijk naar 1. Te7+ omdat … Kxf5 niet alleen tot direct dameverlies kon leiden, maar vooral snel mat loopt vanwege 2. De5+ Kg4 3. f3+ Kh4 4. g3 mat. Na 1. … Kd5 echter duurt het dan weer wat langer maar hoe dan ook, het doet allemaal niets af aan de fraaie zege van Rick die hiermee de 1-0 op het bord zette.

Hans heeft een wat ruigere speelstijl dan de gemiddelde ploeteraar achter een schaakbord. Hij offert graag pionnen in de opening, waarbij het hem niet uitmaakt of hij met wit of met zwart speelt. Het vervelende daarbij is dat je zijn pionoffers beter kunt aannemen, op straffe van nòg slechter te komen staan. Ik verdenk Hans er zèlfs van dat hij het liefst begint met 7 in plaats van 8 pionnen op een rij, zo’n pion staat vaak namelijk slechts je eigen stukken in de weg. Door omstandigheden arriveerde Hans een kwartiertje te laat, maar door snel een pion te offeren en zijn tegenstander daarmee aan het denken te zetten, had hij al gauw 20 minuten méér bedenktijd over dan zijn opponent. De stelling zag er toen al onorthodox uit, beide koningsvleugels waren volkomen onontwikkeld en Hans, met zwart spelend, haalde zijn op f5 aangevallen loper terug naar e6. Op dat moment had wit echter een sterke zet, Pc3-d5 waardoor zwarts dame op a5 aangevallen stond door de witte loper op d2.


(hier na te spelen:)
Na 1. Pc3-d5 … Lb4 2. Pxb4 Pxb4 3. a3 (de te verwachten zet .... is dit de beste? nee, zie verderop) Txd2 4. Kxd2 Pf6 5. axb4 (5. f3 Ke7 6. axb4 Thd8+ 7. Ld3 Dxb4+ 8. Ke3 Lc4 9. Ta3 Dxb2 10. Da4 Dc1+ 11.Ke2 enz.) 5. … Dxb4+ 6. Kc1 Pxe4 7. Ta4 Dc5+ 8. Dc2 Dxc2 9. Kxc2 Pxf2 10. Txa7 0-0 ziet het er remiseachtig uit, maar wit moet dan ook niet 3. a3 spelen, maar 3. Pf3!
Nu is 3 … Txd2 verliezend, want na 4. Pxd2 Pf6 5. a3 Pc6 6. Df3 (of c2) 0-0 7. Dc3 blijft zwart een kwaliteit en een pion achter. Hoe dan ook, wit speelde niet Pc3-d5, de zet die hij waarschijnlijk lang onderzocht, maar het ook niet slechte Lb5. Hans liet vervolgens echter zien dat hij uitstekend met dit soort stellingen kan omgaan en toverde uiteindelijk een gewonnen positie op het bord, door na 2 pionnen veroverd te hebben met twee sterke paarden de witte stelling binnen te galopperen en daar via een kwaliteitsoffer, gevolgd door een vork, een paard te winnen. Om het zichzelf makkelijk te maken offerde hij dat paard direct weer voor een pion om een glad gewonnen toreneindspel met 3 pluspionnen te krijgen. Dat was dus een dikverdiende 2-0 voor Rokado.

Frank, die in dezelfde auto als Hans richting Rotterdam-Zuid was afgereisd, begon eveneens met een kwartiertje minder tijd op de klok. Hij speelde met wit aan bord 1 en leverde al gauw een paar pionnen in, waarschijnlijk om gevaarlijke dreigingen te krijgen, ik weet het niet, misschien moest hij ze wel geven om spel te houden, ik was er even niet bij. Het geval wil namelijk dat ik, voordat ik mij op de stellingen zou storten, eerst even een luchtje wilde scheppen. Ik kende de locale situatie bij Charlois Europoort, waar Rokado deze bekerwedstrijd mocht afhandelen, alleen niet zo goed. Ik liep de trap af naar de deur waardoor wij binnen waren gekomen –ik had daarbij niets bijzonders opgemerkt, behalve dat we bij aankomst vriendelijk verwelkomd werden door iemand die ik, als buitenstaander, natuurlijk niet kende-. Hoe dan ook, ik stapte naar buiten en liet de deur achter mij dichtvallen. Opeens vroeg ik mij echter af of ik diezelfde deur nog wel kon openen … nee dus, en daar stond ik dan als echte buitenstaander … buiten!

Wat moest ik doen, wachten totdat er iemand naar uitgeschaakt was? Dat kon wel eens lang duren zo vroeg op de avond. Ik had wel een telefoon bij me, maar bij degenen die ik zou moeten bellen stond die natuurlijk uit. Aangezien het behoorlijk donker was rondom de deur kostte het me de nodige tijd om te ontdekken dat er zich nergens een bel bevond. Maar ik moest natuurlijk wel binnen zien te komen want het was mijn taak om een deskundig lijkend verslagje te schrijven, in plaats van zomaar wat te verzinnen omdat ik tijdens de partijen nu eenmaal buiten had gestaan. Ik moest iemand waarschuwen, en heel even schoot het door m’n hoofd om steentjes tegen het raam van de eerste verdieping te gooien. De enige stenen die ik echter zag waren stoeptegels, en toevallig had ik nou uitgerekend vandaag mijn breekijzer niet bij me om die los te kunnen wrikken. Dus besloot ik eerst uit te zoeken of ik misschien via de andere kant binnen kon komen. Vergeefs. Terug maar weer en verder kijken of ik iets kon vinden en ja, uiteindelijk vond ik een knopje dat wellicht een functionerende bel zou kunnen zijn. Bij een andere deur , wat verderop. Direct nadat ik erop drukte kwam een redder in nood mij verlossen uit mijn benarde buitensituatie. Zo kwam er een einde aan het luchtje scheppen en kon ik opgelucht de schaakarena weer binnenstappen om de partij van Frank, inmiddels drie geofferde(?) pionnen en wat mij betreft een mistbank verder, opnieuw te aanschouwen.


Wat ik zag maakte me niet vrolijk, zijn witte koning stond akelig op de tocht en hij had weliswaar wat zware stukken rondom zijn monarch geplaatst, maar beschermende pionnen waren in geen velden of wegen te bekennen. Zwart loerde met een dame en een paard op een kans om Franks koning onderuit te halen, maar de kopman van Rokado kon via de open h-lijn misschien nog wat aanvallends ondernemen.

Plotseling offerde de Frank zijn toren op f7. Deze kon zwart moeilijk met zijn koning nemen vanwege Lxg6 waarop de zwarte dame op d4 zou sneuvelen. Andere stukken om de toren te nemen waren er trouwens niet, dus kon Frank deze toren vervolgens op b7 posteren en opeens had hij goede tegenkansen, zoals via de f- of de h-lijn met zijn dame beslissend de zevende rij binnendringen. Het belang van het torenoffer op f7 bleek echter niet zozeer de kracht van de zet, want de aanval sloeg niet door, maar uiteindelijk was het vooral de hoeveelheid tijd die de zwartspeler besteedde aan het berekenen van de ontstane mogelijkheden. Nadat deze erin geslaagd was de dreigingen tegen zijn zwarte koning weg te nemen kon zijn toren, via de inmiddels geopende d-lijn, zijn dame en paard een handje helpen bij het mat zetten van wit. Helaas voor de zwartspeler had hij echter nog zo weinig tijd over, dat Frank niet eens meer een weliswaar hevig schaak gevende, maar verder vooral op een gedekt veld staande dame van het bord hoefde te graaien: de vlag zou hem een halve seconde later immers als winnaar aanwijzen?


Een beetje mazzel af en toe moet kunnen, schaamt u zich vooral niet voor deze zege, 3-0 voor Rokado en op naar de volgende ronde!


Maar eerst nog even naar de partij van Marco. De nog maar twee dagen daarvoor speciaal voor deze partij uit het Verre Oosten teruggevlogen Rokadospeler had zwart aan bord 4. De witspeler opende met een gambiet zodat Marco, ik zeg dit voor de leken onder de lezers, direct met een pion meer speelde. Wit speelde het echter uitstekend en kon verscheidene dreigingen in zijn stelling weven, maar ook Marco liet zich wat dat betreft niet onbetuigd; hoe dan ook, de kansenverhouding bleef wat mij betreft te onduidelijk om te kunnen zeggen wie er nu eigenlijk beter stond. Marco wist de toch wat riskant ogende gevaren op zijn koningsvleugel te beteugelen door, zoals gebruikelijk bij hem, extra tijd te steken in het opspeuren van verraderlijke zetten en besloot toen de tijd daar rijp voor was zijn pion terug te geven. Aan de analysetafel waren de meningen verdeeld over de noodzaak hiervan, maar Marco haalde met zijn strategie uiteindelijk wèl de angel uit de stelling van zijn opponent. Onze wereldreiziger kreeg steeds meer spel, nam het initiatief over en won de geïnvesteerde tijd tenslotte dubbel en dwars terug. De beslissing viel uiteindelijk na een reeks van subtiele zetjes en irritante schaakjes, zo snel uitgevoerd dat Marco’s in tijdnood verkerende tegenstander door de bomen het bos niet meer zag. Niet zo vreemd als je bedenkt dat schakers in de laatste fase van hun partij doorgaans trekken beginnen te vertonen van aan ADHD lijdende houthakkers. Marco bepaalde de eindstand hiermee dus op 4-0 en niemand van Rokado zal er in de toekomst om malen dat deze klinkende zege misschien wel enigszins geflatteerd was.

De Buitenstaander

Ook op de site van Fianchetto staat een verslag

zaterdag 17 november 2012

Rokado verslaat Sliedrecht 2 met 6 - 2

Een schaakwedstrijd in de promotieklasse van de RSB, door de ogen van een amateuristische barman en professioneel afwasmachineaanzetter.
Als barman van de thuispelende Nieuw-Beijerlandse schaakclub Rokado had ik de eer om, tussen het inschenken van de glazen en het opruimen van de rotzooi in, af en toe een kijkje te mogen nemen aan de borden van deze Hoeksche Waardsche schaakmatadoren.

Vooraf was mij verteld dat Rokado was versterkt door het niet meespelen van Marco. Deze had zijn partij vooruit willen spelen, maar gelukkig was Sliedrecht daar niet mee akkoord gegaan zodat Rokado invallers kon inzetten, invallers die stuk voor stuk over meer schaakgenen beschikken dan Marco. Deze heeft weliswaar een redelijk hoge rating, maar de oorzaak daarvan is dat hij over zoveel humor beschikt dat zijn tegenstanders hem nooit serieus nemen, zeker niet als hij achter een schaakbord plaatsneemt. En bovendien zet hij af en toe zijn beduidend sterker spelende tweelingbroer in.
Over nu naar de wedstrijd. Mijn aandacht ging allereerst uit naar de het 5e bord waar Rick met zwart aan een partij bezig was waarvan ik de indruk kreeg dat hij goede kansen had. Helaas echter gold voor zijn tegenstander hetzelfde, zodat ik tot de conclusie kwam dat beiden goed stonden. Of misschien stonden ze allebei wel slecht, ik kwam er niet helemaal uit, maar gelukkig werd het al spoedig remise. Door eeuwig schaak naar bleek, wat dit verder ook betekenen mag. In elk geval kwamen beide kemphanen weldra dicht bij de bar hun partij analyseren en duurde dit een eeuwigheid, zodat de term ‘eeuwig schaak’ mij langzamerhand duidelijk begon te worden.

Intussen had Ben aan bord 4 zijn tegenstander behoorlijk in de tang, leek mij als leek. Hij zat achter het bord als een panter die op het punt staat zijn prooi te bespringen, wat wellicht de reden was voor het te gehaaste spel van zijn opponent. Op de snelle zege van Ben was dan ook niets af te dingen, 1½ - ½ voor Rokado.

Hans kwam op bord 3 met zwart in een onduidelijke zijvariant van de Tasmaanse Opening – heb ik me laten vertellen – terecht, en won dankzij een briljante combinatie de dame. De reden dat zijn tegenstander niet meteen opgaf was dat deze nog een klein trucje achter de hand had waardoor hij voor die dame uiteindelijk een toren, een stuk en een paar pionnen terugkreeg. Eén van die pionnen bleek zo gevaarlijk dat Hans tenslotte moest kiezen voor de veilige remisehaven en de tussenstand van 2 – 1.


In de partij die Leo met wit aan bord 6 speelde wisselden de kansen voortdurend. Leo kwam aanvankelijk veelvuldig naar de bar om opgewonden te klagen over opgewarmde tjap tjoy en zijn slechte spel; hij zag bovendien telkens de winnende zet voor zijn tegenstander, zoals dame slaat pion op F2.


Na het slaan van de dame door de koning, zou ‘paard G4 schaak’ met aanval op de witte dame direct winnen voor zwart, totdat Leo het laatste restje opgewarmde tjap tjoy uit zijn ogen wreef en zag dat hij dat paard er gewoon met zijn loper kon afknuppelen; maar dat terzijde. Leo hervond daarna zijn zelfvertrouwen en na het matzetten van zijn tegenstander stond het 3 – 1 voor Rokado.


De partij die Sander op bord 2 speelde begreep ik niet echt. Sander had weliswaar het sterke loperpaar – dat ‘sterke’ was volgens mij nog verre toekomst – maar zijn opponent had een pion meer, een gedekte doch nog te ondermijnen vrijpion, maar de conclusie van Ben dat Sander goed stond vanwege dat loperpaar (en dat die min-pion niets voorstelde) durfde ik niet met hem te delen. Ik kende dan ook (nog) niet de fenomenale schaakkracht van Sander, die met schitterend spel de partij uitmaakte, 4 -1. En nog een half puntje te gaan dus.

Frank was aan het topbord, met zwart, niet geweldig uit de startblokken gekomen. Hij stond er na een zet of tien zo slecht ontwikkeld bij dat ik ernstige aandrang voelde om hem ontwikkelingsgeld te geven. Zijn tegenstander kon echter geen gebruikmaken van zijn positionele voorsprong, kwam er dus niet doorheen en begon steeds meer zijn greep op de stelling te verliezen. Frank maakte aan het eind van de partij koelbloedig gebruik (of misschien heet dit wel ‘misbruik’) van de tijdnood bij zijn tegenstander en trok Rokado over de grens: 5 – 1.


Peter op bord 8 verloor door een onnauwkeurigheidje al snel de kwaliteit en een pion, maar toen hij er voor ging zitten werkten zijn dame, loper en paard zo goed samen dat zijn opponent tenslotte 2 pionnen moest inleveren en Peter remisekansen rook. In zo’n situatie moet je echter nooit je loper weggeven, een misgreep die alle eerder gedane moeite verbrijzelde en waarna Peter de handdoek in de ring gooide, Rokado had de winst toch al binnen en Sliedrecht mocht terugkomen op 5 – 2.

Alleen Theo, met zwart spelend aan bord 7, was nog bezig.


Remise aanbieden met een stuk meer – hij had dat stuk 'maar genomen' omdat hij niet wist waarom hij dat simpelweg instaande stuk NIET zou nemen - was niet aan de orde, dus moest hij het eeuwige probleem “het winnen van een gewonnen staande partij” zien op te lossen met niet al te veel tijd meer op de klok. Als je je tegenstander ondanks dat probleem deskundig in een matnet manoeuvreert en de eindstand daarmee op 6 – 2 bepaalt, heb je je uitstekend van die taak gekweten. Eerder in die partij was er trouwens wat vreemds gebeurd: Theo had gerokeerd! Helaas is er geen foto gemaakt van deze unieke zet, zeg maar unieke gebeurtenis, want normaliter neemt Theo geen tijd voor het uitvoeren van zetten die je kunt samenvatten als ‘randverschijnselen op het schaakbord’.

"de barman"

Eigenlijk is de hele schaaksport een randverschijnsel, inspannend, ontspannend of gewoon spannend, het blijft een randverschijnsel.
Dat kan je van de onmisbare activiteiten van een barman niet zeggen.

De barman

dinsdag 6 november 2012

DUBBELGANGER VAN THEO ACTIEF!?

Vandaag even gesurft naar de leuke website van Charlois om wat verslagen te lezen van hoe het hun teams is vergaan in de KNSB, zie ik tot mijn verbazing een foto van onze Theo met daarbij de vermelding dat hij in de interne heeft gewonnen van de sterke Cees van Oosterom en met een plus 5 score in Groep 2 de onbedreigde koploper is. Nu wint naar mijn weten Cees in de externe altijd van Rokado-spelers en is het doorgaans de afgelopen 5 jaar geploeter wat Theo op het bord brengt in zowel de interne bij Charlois als in externe bij Rokado. Mijn gevoel zegt dat dit onze Theo niet kan zijn en een tweelingbroer loopt er bij mijn weten -gelukkig– niet rond. Rest de vraag of er hier wellicht een dubbelganger actief is, die over wat meer schaakgenen beschikt…!?

Marco

woensdag 17 oktober 2012

Rokado vlamt in Dordrecht: 1.5-6.5

Met een overtuigende teamprestatie werd gisteren Dordrecht 2 platgewalst: 1.5-6.5.
Er waren zeer gedegen remises te noteren voor Leo die gisteren voor de verandering in zijn positionele-mode was. Tegen Ben Sitton werd het evenwicht niet verbroken en zijn goed getimede remise-aanbod werd zonder meer geaccepteerd. Rex die de betere vorm voelt naderen maar een uitglijder in tijdnood wilde voorkomen pakte ook een remise tegen Jan Willem Versloot. Ook Peter kwam een respectable puntdeling overeen met Johan van de Griend.
Tot zover de remises. De overige partijen gingen naar Rokado. Marco had ons al eerder in een miniatuurpartij tegen Abee op nuttige voorsprong gezet. Er volgde nog meer. Hans speelde gisteren iets woests tegen Piet Pluijmert en kreeg een sterke aanval. Toen hij zijn mokerslag met dodelijke dreiging dacht uit te delen, moest hij een stuk inboeten. Maar geen man overboord. Er was nog genoeg spel en met Pluijmert in tijdnood werd het punt alsnog binnengetrokken.
Ik zelf won een degelijke partij van Cor Oliemans. Ben versloeg Koppelaar die eerst fel op koningsaanval had gespeeld en zijn pionnen naar voren had gegooid. Toen zijn initiatief geluwd was, was het voor Ben lekker spelen en met de zware stukken kwam hij gezellig op de koffie in de witte ruines.
Frank die al had aangekondigd te gaan vlammen, had toch iets langer nodig dan gedacht. Maar ja, met wit de leeuw tegenover je krijgen, daar wordt natuurlijk niemand vrolijk van. Frank kromde zijn rug nog eens om het blokkendoos-schaak van tegenstander Slagboom te breken. Lange tijd was het voorzichtig manoeuvreren in een vastgeschoven stelling, maar aan het eind van de avond kon Frank toch de partij naar zich toe te trekken en te winnen in een onweerstaanbare aanval. Eindstand 1.5-6.5 en de tweede opeenvolgende competitiewinst.

Rick

woensdag 10 oktober 2012

GOEDE UITGANGSPOSITIE ROKADO TEGEN DORDRECHT 2

Door winst van Marco in een vooruitgespeelde partij tegen Koos Abee van Dordrecht 2, heeft Rokado een gunstige uitgangspositie voor de match van 16 oktober.

De ontvangst in de ruime speelzaal van het Hans Petris college was allerhartelijkst. Algemeen wedstrijdleider Anton de Maertelaere bood direct een drankje aan en met de teamcaptain van Dordrecht 2, Johan van de Griend, en voorzitter Ger Zwartjes kon op het gemak wat bijgepraat worden. Als bonus bleek zowaar het team van 't Springende Peert 1 aanwezig voor een match tegen Dordrecht 4. Deze vereniging komt net als Rokado uit de Hoeksche Waard en het was dus een weerzien met vele oude bekenden.

De partij werd gespeeld op bord 4 waarin Koos met wit direct agressief ten aanval ging met een breed pionnenfront ten koste van het loperpaar. Marco zocht tegenspel op de damevleugel die na het onnauwkeurige b3 van wit tot groot voordeel leidde:
de witte koning moest naar e2 en alle zwarte velden waren voor de zwarte stukken. Een 2e onnauwkeurige witte opstoot b4 opende de stelling wat resulteerde op zet 19 in de volgende stelling met zwart aan zet:

Stelling Abee - Marco na wit's 20e zet

Wit zijn laatste zet was 20. Ld3 en hier besliste Marco met het het leuke 20... De4 de partij.

Theo kwam ook nog even kijken en we zagen 't Springende Peert het net niet redden tegen Dordrecht 4. Dat schaken voor alle leeftijden is, toonde de 1e bord speler van Dordrecht 4 met zijn 91 jaar!

Een mooie uitgangspositie voor Rokado maar zoals de altijd optimistische teamcaptain Johan van de Griend van Dordrecht 2 het ziet voor de match van 16 oktober: we gaan gewoon voor de 7-1….

Marco

dinsdag 2 oktober 2012

GOEDE START ROKADO

Met een 4,5 – 3,5 overwinning op het sterke Willige Dame 1 uit Dordrecht is Rokado het nieuwe seizoen in de promotieklasse goed begonnen.
Twee jaar geleden troffen beide teams elkaar ook al in clubgebouw de Hoeksteen. Toen werd het een kansloze nederlaag van 2,5-5,5.
De Willige Dame promoveerde toen naar de 3e klasse KNSB maar dat bleek een maatje te hoog, mede doordat het team veelal met invallers moest aantreden.
Afgelopen vrijdag echter kon de Willige Dame op volle oorlogssterkte aantreden.

De wedstrijd begon vredelievend met een remise aan bord 1 in een vooruitgespeelde partij tussen de 2 ratingtoppers van 2100+ Frank Verkooijen en Remco van Vaalen.
Op bord 4 speelde Marco met wit tegen Pierre Smeets, een tegenstander die ik door de jaren heen al heel wat keren getroffen heb in rapidtoernooien in Dordrecht. In de opening haalde ik een enigszins dubieuze variant van stal met pionoffer voor mogelijke koningsaanval. In elk geval kostte de opening Pierre veel bedenktijd al bleef de witte compensatie vaag. De partij eindigde pardoes op zet 16 met een enorme bok van zwarte zijde. Een goedkoop verkregen punt.

Op bord 8 speelde Leo met wit tegen Hans Nunnikhoven. Normaal gesproken gaat Leo als een dolle stier ten aanval, dit seizoen echter wordt gewerkt aan een nieuwe rustige stijl. Een kleine witte plus gedurende de partij kon nergens worden doorgezet en remise was een consequent resultaat.
Op bord 5 moest Rick tegen Jacques Hennekes zich langdurig verdedigen in een wat passievere maar solide stelling. Jacques probeerde het nog lang maar moest uiteindelijk in remise berusten.
Theo had het met zwart moeilijk op bord 7 tegen Marcel Pluymert. Traditiegetrouw rokeert Theo altijd zo laat mogelijk en meestal is het dan ook echt te laat. Dit keer ging het nog net al leek de zwarte stelling al rijp voor de sloop. Theo vocht zich echter weer terug in de partij en leek zowaar zelfs uitzicht te hebben op winst. In de eindspelfase ging het echter alsnog mis en met een stuk minder was het pleit snel beslecht.
Rex trof het niet op bord 3: weer met zwart tegen Joop de Jong. De eerdere 2 partijen tussen beide werden door Joop gewonnen en helaas kon de partij van vanavond daar aan toe worden gevoegd. Rex staat erom bekend dat hij kan toveren in tijdnood en ook vanavond was het weer zover, wat betreft de tijdnood dan. In een complexe stelling waarin Rex zeker niet minder stond, moest er gecombineerd worden en hier greep Rex helaas mis. Voortaan toch maar een minuutje of 5 extra overhouden!?
Met een 3,5-3,5 tussenstand moest de beslissing dan vallen op bord 6. Ben nam het met wit op tegen Arno Slagboom die traditiegetrouw de Leeuw van stal haalde. De positionele partij ging lang gelijk op en leek op een remise af te koersen. Zwart kwam echter langzaam aan behoorlijk achter in bedenktijd en Ben kon blijven duwen en trekken met het loperpaar en langzaam aan de stelling openen. Een remiseaanbod van Arno werd -terecht– afgeslagen en even later was stukwinst een feit en daarmee ook de winst voor Rokado. Een mooie mentale opsteker voor Ben die om 1.30 uur 's nachts richting vliegveld moest.

De promotieklasse is dit jaar uitzonderlijk sterk al lijkt Overschie 1 op papier de favoriet. Voor de eerste grote verrassing zorgde "underdog" Dordrecht 2 dat 3-Torens versloeg. 3-Torens is weliswaar voor het eerst gepromoveerd uit de 1e klasse maar beschikt wel over twee 2300+ spelers!

De volgende ronde speelt Rokado op 16 oktober uit tegen Dordrecht 2. Vorig jaar eindigde de onderlinge confrontatie in 4-4.

Marco

zaterdag 25 augustus 2012

Warmte

Verslag te Roosendaal van 16 t/m 19 augustus

Vele bekende gezichten voor mij, veel vrienden deden er ook mee. Het is niet mijn gewoonte, maar ik maak een uitzondering, dit toernooi is een aanrader voor iedere schaakliefhebber, die graag in de watten wordt gelegd. Onder de soepele leiding van Ger IJzermans verliep dit toernooi gladjes en voortreffelijk. De vele vrijwilligers droegen hun steentje bij, zo was er een heuse pendeldienst opgezet om schakers van station naar schaakzaal te rijden en omgekeerd, verder was er ook elke een buffet geregeld. Een maal kozen wij hier voor en een maal aten wij bij mijn vriendin Ineke die uitstekend Italiaans had gekookt. De bij haar aanwezige voorraad witbier ging ook hier naar de man in de oranje leiders trui van het pintenklassement Wilbert Surewaard.
Lees hier verder voor het verslag van Leo.

woensdag 25 juli 2012

In memoriam Kees van der Linden (1938-2012)

16 juli j.l. is Kees van der Linden, vader van Marco en oud clublid van Rokado, overleden aan de gevolgen van een ongeneeslijke ziekte. Twee maanden geleden werd Kees geconfronteerd met het slechte nieuws over de agressieve aard van zijn aandoening. Hij besloot toen om vooral te genieten van de korte tijd die hem nog resteerde, met zijn dierbaren om zich heen verzameld, in plaats van zich te richten op een waarschijnlijk kansloze en pijnlijke behandeling. En zo, zoals hij het zich had gewenst, is deze laatste periode uit zijn leven ook verlopen.
Kees heeft als telg uit een kroostrijk gezin (de twaalfde van dertien kinderen), een groot deel van zijn leven in Nieuw-Beijerland gewoond en is aan het eind van de jaren zeventig, begin jaren tachtig lid geweest van onze schaakvereniging Rokado. Daarbij is hij één keer kampioen van de club geworden.
Later in 1996, na een periode dat hij wat minder actief met schaken bezig was, sloot hij zich aan bij zijn lotgenoten bij de schaakvereniging Maasstad’87, een vereniging vooral gericht op dove mensen. Tot aan 2012 bleef hij actief binnen deze vereniging. Bij zijn clubgenoten was hij zeer populair en stond er bekend om zijn enthousiasme en goede humeur.
Kees zocht de schaakcompetitie ook buiten deze vereniging op. Zo speelde hij in 2002 mee in het Nederlands persoonlijk dovenkampioenschap waarbij hij de eerste plaats veroverde. In 2010 werd hij kampioen van Maasstad’87 en vorig jaar speelde hij zelfs in Liverpool mee bij het Europees kampioenschap voor clubkampioenen. Ook deed hij een aantal maal mee aan het RSB-seniorenkampioenschap. En hoewel hij natuurlijk al sinds tijden gestopt was bij Rokado, vond hij het wel leuk om mee te doen aan de wedstrijd die in 2009 georganiseerd werd ter gelegenheid van het 35-jarige bestaan van onze club in Nieuw-Beijerland

Kees, nog actief in 2012 (met dank aan Tom van Bokhoven voor de foto)

Ik zelf kende Kees natuurlijk vooral als vader van Marco. Marco had het schaken van zijn vader geleerd en ook later toen Marco inmiddels vaste kracht geworden was bij Rokado, was zijn vader vaak toeschouwer wanneer Rokado bondswedstrijden in zijn omgeving (Dordrecht) afwerkte. Mij blijft me Kees altijd bijstaan als een vrolijke, sympathieke en vooral bescheiden man die altijd oprecht belangstellend was hoe je schaakpartij was verlopen. Dat de communicatie soms wat moeilijk tot stand kwam deerde hem nauwelijks, zo leek het.
De laatste twee jaar van zijn leven tot aan zijn ziekte, was voor Kees de donderdagochtend steevast gereserveerd voor het schaken overdag in de Klockelaar in Dordrecht. Het favoriete toernooi voor hem was het jaarlijks terugkerende “Den witten Haen”- toernooi in zijn woonplaats Dordrecht.
We willen zijn vrouw Marijke, zijn kinderen Marco en Rosa en zijn verdere familie vanaf deze plek veel sterkte toewensen bij het wegvallen van Kees.

Rick (met dank aan Marco, Theo en Marco Zwanenburg)

zondag 10 juni 2012

Snelschaken bij SV Hoeksche Waard

In Sporthal Cromstrijen in Numansdorp werd afgelopen donderdag een nieuwe editie toegevoegd aan de langlopende reeks van open snelschaakkampioenschappen georganiseerd door schaakvereniging Hoeksche Waard. SV Hoeksche Waard is de fusievereniging die voortkomt uit de clubs Beijerland en SV Numansdorp. Voor de fusie werd het toernooi al jaarlijks gehouden door SV Numansdorp.

Dit snelschaaktoernooitje is dus inmiddels een mooie traditie geworden dat steeds plaatsvindt als afsluiter van het schaakseizoen. In een ver verleden heb ik het wel eens gewonnen (en ik geloof ook niet meer dan 1 keer). Het berichtje dat destijds in het Kompas verscheen, prijkt sindsdien op het prikbord bij mijn ouders in de keuken.



Uit welk jaar dit stukje dateert weet ik niet meer. Ik vermoed 1992 of 1993, maar het kan ook wel later zijn. Uit het artikeltje bleek mijn winst dus een uitzondering te zijn: als op dat moment achtvoudig winnaar had Ben Boog toen dus min of meer een abonnement op de toernooiwinst.

De opkomst was dit jaar, ondanks de gezochte publiciteit, karig te noemen: zo'n twintig schakers waren op het jaarlijks terugkerende toernooitje afgekomen, waaronder een forse afvaardiging van Rokado: 6 man met Hans, Theo, Marco, Leo, Ben en ik zelf. De overige deelnemers waren leden van het organiserende SV Hoeksche Waard (dit jaar terug gegleden naar de 3e klasse RSB), hoewel hun eerste bordspeler het liet afweten, wat jammer was.

De voorronde was ook dit jaar een formaliteit en werd vlotjes afgewerkt zodat we snel met de finaleronde konden beginnen. In poule A waren alle Rokado spelers aanwezig (je moet er niet aan denken wat de Rokado-speler zou overkomen die zich niet zou weten te plaatsen voor deze groep....Eeuwige hoon van zijn teamgenoten zou ongetwijfeld zijn onaangename deel geworden zijn.)

De finalegroep mondde uit in een wedloop tussen mij en de verrassend sterk spelende Angelique Osinga die de ene Rokado-speler na de andere versloeg. Het werd helemaal spannend toen Angelique mij tot mijn verrassing mat zette in onze onderlinge partij. Gelukkig was Hans niet te beroerd om mijn toernooi te redden, zoals hij het zelf uitdrukte, en in de een na laatste ronde won hij gedecideerd van Angelique. In de laatste ronde legde Theo mij gelukkig geen strobreed in de weg, waardoor de winst van Angelique op Marco geen invloed meer had op de kop van de ranglijst.

De eindstand van dit jaar (mij later nagezonden door Frans op de Beek, waarvoor dank!)




Hans en Theo speelden al duizenden partijen tegen elkaar


Op de voorgrond Walter van Dijk tegen Marco


Angelique versloeg ook Leo


De beker voor de eerste plaats en de wisselbeker met daarop de namen van Hans (5x), Leo (2x), Ben, Theo en Julian van Overdam.

Met hartelijke dank aan de mensen van SV Hoeksche Waard voor het wederom prima organiseren van dit toernooi!

Rick

dinsdag 29 mei 2012

Verslag ENCI schaaktoernooi Maastricht 2012

Het was een loodzwaar supergezellig toernooi, waar bierglazen steeds weer werden gevuld, waardoor weer de inhoud van mijn portemonnee juist alleen maar minder werd. Maar dat mocht de pret niet drukken. We, lees Wilbert Surewaard en moi gingen met maar een doel naar Maastricht, de gezelligheid, We zouden dit jaar niet alleen maar bij de speelzaal en de hotelkamer houden, de stad moest ook aan de beurt komen.


Leo in zijn zondagochtendpartij tegen Andreas Jagodzinsky (werd remise)
Foto van toernooiwebsite

Het verslag van onze held Leo gaat hier verder...

woensdag 9 mei 2012

Watertorentoernooi 2012 (1)

In de editie van dit jaar draai ik overuren maar het het heeft nog weinig tot niets opgeleverd. Na vier ronden sta ik op een wat tegenvallende 2,5 uit 4 partijen tegen voornamelijk lager gerate spelers, hoewel dat uit de partijen niet echt uit te maken was, want ze verweerden zich meer dan prima.

In de eerste ronde speel ik met wit tegen David van Heusden (1688). Na zijn 29e zet krijg ik een uitgelezen kans op groot voordeel. Sterker nog ik kan zijn dame winnen:

Rick - David van Heusden

Zwart heeft net 29...Kf8 gespeeld en nu is na 30. Ld1,... de zwarte dame gevangen. Ik speelde echter 30 Td1?, exf5 31 exf5, Dh4? (nu een blooper van zwart. Te8! was hier een killermove). 32 Dd6,... en ik win het stuk terug. De partij duurde daarna nog erg lang, we waren rond twaalf uur nog als laatsten bezig. Met heel veel moeite haalde ik het punt tenslotte binnen.

Tegen Arnout van Kempen (1828) van schaakgenootschap Overschie (Kasparov overwinnaar Murphy speelt daar ook tegenwoordig) kreeg ik goed spel met zwart en ik besloot een kansje te wagen:

Arnout van Kempen - Rick

29...g5 Wat gewaagd met zo veel witte stukken gericht op de zwarte koning, maar het kan nog net 30.Tf1 Td7 31.fxg5 f4 32.Tgg1 Dg7?! [Mist een grote kans. De computer geeft de volgende winnende variant aan: 32...fxe3! Zwart geeft de dame voor toren en stuk, maar krijgt een enorme aanval ervoor terug 33.Txf7 Tdxf7 34.Dd1 Tf2+ 35.Kg3 Pxg5] 33.Lf2 Dxe5? [33...Tfd8 34.Td1 Pxg5 35.Le2 Dxe5] 34.Te1 Dd6 35.Td1 f3+ 36.Lg3 Pf4 37.Lf5 Van Kempen bood hier remise aan, hetgeen ik aannam omdat ik ook na lang nadenken alleen maar concluderen dat ik verloren stond. Dat is niet helemaal waar. Zwart heeft gewoon: 37...De7 [37...Txf5 Ik zag alleen dit 38.Txd6 Txd6 39.Dxf5 Td2+ 40.Lf2!] 38.Lxd7 Lxd7 39.Tge1 Pe2 met onduidelijk spel.

Tegen Pim Kleinjan (1820), tegen wie ik vaker moeilijke partijen speelde, ging ik tenonder. Ik miste verschillende veelbelovende voortzettingen (ik had wit):

Rick - Pim Kleinjan

14.Ne2?! [Met 14.Nxe4 viel een pion te verdienen. Na bijvoorbeeld: 14...dxe4 15.Qxc7 exf3 16.Qxb7 fxg2 17.Kxg2 Qg5+ 18.Kh1 Nf6 19.Rg1] 14...Rac8 15.b4 c5 16.bxc5 bxc5 17.Qb1 Rb8 18.dxc5 Ndxc5 19.Ned4 Kh8 20.Be2 Ba8 21.Qc2 Qf6 22.Rb1 Rbc8 23.Qb2 Na4 24.Qb4 Nac3 25.Rb3 f4 26.exf4 Qxf4 27.Bd3 Na2 28.Qb6 Nc5 29.Bb1? [De strijd zou veel beter gaande gehouden worden met: 29.Bxa6 Rf6 Hier was ik bang voor, maar wit heeft: 30.Bxc8! Rxb6 31.Rxb6 Nc3 32.Re1 N3e4]
29...Rf6 30.g3? Capitulatie [30.Qa5 Nxb3 31.Nxb3 Nc3 is ook beter voor zwart, maar dan blijven de dames op het bord]30...Rxb6 31.gxf4 Nxb3 32.Bxa2 Nxd4 [32...Nc1 was wel zo eenvoudig] en zwart won. Een knap gespeelde pot van Pim. Terechte winst voor hem. 0-1.

In de vierde ronde ging het met zwart tegen Emilian de Kievit iets gemakkelijker:

Emilian de Kievit - Rick

Zojuist speelde ik 8..Ld7. Hopend op de enige truc in de stelling. Wit loopt er met beide ogen in: 9.Rc1 dxc4 10.Bxc4?? En ja hoor. [10.Nc3 beperkt te schade tot een kleine min] 10...Bxb5 11.Qb3 [11.Bxb5 Qa5+ ook met stukwinst] 11...Bxc4 12.Rxc4 Qa5+ 13.Nd2 b5 14.Rc1 c4 15.Qd1 Ne4 16.Qc2 Bb4 17.Rd1 Nxd2 18.Rxd2 Bxd2+ 19.Qxd2 Qxd2+ 20.Kxd2 En na nog heel veel meer zetten streek wit de vlag.

De partijen kunnen hier met een bordje worden nagespeeld. Dank aan Ab Scheel voor het toezenden van het PGNtoJS-programma!

Wat foto's uit de vierde ronde.

Pim Kleinjan verliest van Lendert van den Ouden, die super geconcentreerd achter het bord zit.

Nathanael Spaan won met zwart van Paul van der Kooij.

Frank van Zutphen weerlegde Kees van Toor's aanval.

Pietrov won in de aanval van Arnout van Kempen

Melvin Holwijn versloeg Leo Verhoeven

in rusthuis Arcadia gebeurt het allemaal.

De standen, uitslagen, indelingen en verslagen worden razendsnel na de rondes op de site gezet en kunnen hier bekeken worden.

Rick

zaterdag 21 april 2012

Knappe winst op Moerkapelle

In de wetenschap dat een overwinning van 5.5-2.5 zou volstaan voor een promotieplaats naar de KNSB togen we gisteren naar de al gepromoveerde en dit seizoen nog ongeslagen kampioen Moerkapelle.
De omstandigheden in de speelruimte aldaar waren origineel te noemen: een zaaltje in een sporthal, het was er bloed heet en in de belendende ruimte was een talentloos reli-bandje vooral bezig met het produceren van decibellen.
En de avond begon ook nog eens rampzalig voor ons: binnen no time waren Peter en Theo klaar, beide reisgenoten waren hard van het bord geduwd en stonden er wat beteuterd bij met een kansloze nul op zak.
Maar het tij keerde: de temperatuur zakte in het zaaltje, de band stopte met spelen en op de vier topborden kwamen we één voor één tot de volle winst.


Hans won nadat zijn tegenstander Hugo van Elteren in een moeilijke stelling teveel tijd uittrok voor zijn zetten, Frank won met overmacht van Gerard van Ommeren, Rex haalde knap het punt binnen in een eindspel tegen Jesse van Elteren en ik smaakte het genoegen om Wouter Vroegindeweij na 28 zetten mat te zetten. Het was alsof we de afwezigheid van Marco zonder problemen konden opvangen...

Ik speelde (met wit) tegen Vroegindeweij een leuke alles-of-niets partij. Dit is de stelling na de 22e zet van zwart:


23.Le6+! Dit is nog goed 23...Pxe6 24.Th8+?? Maar dit niet meer. Het leek me zo'n leuk zetje voor een combinatierubriek in de krant. Hij verliest alleen wel... [24.Dh5! is de winnende zet 24...Tg4+ 25.Kh1 Dxg6 +- ] 24...Kg7 25.Th7+ Kg8? [Hij moest uiteraard 25...Kxg6 26.Dh5+ Kf5-+ proberen] 26.Dh5 Pxg5? 27.Th8+ Kg7 28.Dh6# Mat. Partij is hier na te spelen.

Een tussenstand dus van 4-2 voor Rokado, met nog twee partijen aan de gang: die van Ben en Leo. Ben had tegen Arian de Bruijne een gunstig eindspel bereikt, maar kon met zeer weinig tijd op de klok de winstweg niet vinden, die er mogelijk ook niet was. Het werd remise. Leo speelde met wit tegen invaller Kevin Bakker (1595).


Dat bood perspectief zou je zeggen, maar de partij verliep helaas iets anders dan we gehoopt hadden. In de uitvluggerfase bleek Leo volkomen verloren te staan en Kevin Bakker gaf het niet meer uit handen. 4.5-3.5 derhalve de uitslag, waarmee we net een puntje tekort kwamen voor de opstap naar de KNSB, maar wel op een fraaie derde plaats in de promotieklasse eindigden.

Vandaag kreeg ik nog een typisch Leo-bericht:

Met deze nederlaag blijft de score van Leo tegen minus 1600 spelers op precies 0%, dit is geen fabel, hieronder het bewijs.
Het is allemaal begonnen ooit bij de Bredase districts kampioenschappen ergens in 1990. 1100 had de man en ik verloor, de beste man moest daarna door 2 man op zijn Solex worden gehesen. Hij speelt bij het Princenpaard weet ik nog. Hij is met 1 uit 7 geëindigd, later was ik de enige van de groepswinnaar???!
Deze trend zette zich voort in Groningen 1996 daar waar ik tijdens het kersttoernooi verloor van 1300. Ik kon hem wel vermoorden en keek hem verwijtend aan (ik zal zijn gezichtsuitdrukking niet meer vergeten, hij leefde in de veronderstelling een compliment te krijgen??!, ik had de dame gewonnen hij zette met op f4 mat met een licht stuk) Meteen naar de wedstrijdleider en weg uit het toernooi, naar het hotel spullen pakken en in de trein naar Breda.
1998 een weekend toernooi ergens Hilversum denk ik. Verloren van 15zoveel, buiten zinnen van woede, ik weet niks meer voor de rest, alleen nog dat ik heel erg hyperventileerde. Ik ben zelden zo kwaad geweest, totaal hysterisch. Het voelde alsof ik mijn verstand had laten amputeren.
Het jaar 2000 1e flirtpoging met de Raadsheer. Tegenstander zijn naam ken ik zelfs nog, Patrick Smans toen rating 1580 en kansloos verloren waarna wederom ernstige zelfspot zich openbaarde. Na een biertje of 15 trad enige verlichting op.
Dit jaar nog in Vlissingen 1495 of zo kansloos verloren Een dag later na ronde 7 uitgestapt Nu dan dit weer Voortaan vraag ik eerst de rating van iemand is die onder de 1600 dan geef ik meteen op Ik heb wel wat beters te doen zeg, nakende …zooi
Het is toch volslagen krankzinnig 14 partijen in maastricht gespeeld de laatste jaren speel daar tpr 2140 over die 14 partijen 0 uit 6 tegen laten we zeggen 1550 komt neer op een tpr van ruim onder de 1000 Dit lijkt een beetje op de 1e drie ronden van de Delfst weekendtoernooi 2010 waar ik inderdaad na drie ronden een tpr had van 987 Even kort samengevat.
De meeste schakers spelen tussen bepaalde ranges, laten we zeggen zijn rating + of – 250 ik speel er uitsluitend buiten??!
Het is bij mij lager dan 1000 of hoger dan 2050. Ik ben een wonder der natuur maar dan anders. Schaakgroet en tot volgend jaar in de promotieklasse zonder mij want ik wacht tot jullie zijn gepromoveerd tot de 2e klasse knsb pas dan begin ik te schaken, mooie kutzooi. Leo

Rick

zondag 25 maart 2012

Grote winst op Messemaker 2: 6.5-1.5

In de de laatste thuiswedstrijd van het seizoen ging Rokado er tegen Messemaker nog eens goed voor zitten. De gasten uit Gouda, niet het vlaggenschip maar nog altijd het tweede team (zeg maar de volgboot), kregen uiteindelijk onderuit de zak met 6.5-1.5.
Voor beide teams had het resultaat verder weinig consequenties, hoewel Rokado nog een kleine kans heeft op promotie, maar dan moet in de volgende ronde werkelijk alles meezitten.

Zoals al eerder gemeld, had Marco bepaalde verplichtingen dit weekeinde en kon afgelopen vrijdag niet aanwezig zijn. Hij had zijn vooruitgespeelde partij wel netjes gewonnen van Henk de Kleijnen (1822). We konden de avond dus beginnen met een prettige 1-0 voorsprong. Messemaker was niet in hun sterkste opstelling naar Nieuw-Beijerland afgereisd. Twee van hun betere spelers: Brinkers (2000) en Henning (1952) waren ziek in Gouda achtergebleven. Men moest het doen met een veredeld tweede klasseteam.
Toch duurde het tot elf uur en een kleine drie uur spelen, voordat de eerste beslissingen vielen: Hans won met zwart van Ton Hortensius (1781). De Messemaker speler opende de koningsvleugel en dat had fatale gevolgen. Hans won in een vernietigende koningsaanval.


28. g4? Dit kan de witte stelling niet hebben. Dc6+ 29.Kh2 fxg4 30.Lxg6 hxg6 31.hxg4 Lxg5 32.gxh5 d3 33.hxg6 dxe2 34.Dxd7 exd1D [Of nog sneller: 34...Lxf4+ 35.Kg1 Le3+ 36.Kh2 Tf2+ 37.Kh3 Dg2+ 38.Kh4 Dh2+ 39.Kg4 Tf4+ 40.Kg5 Dh6#] 35.Dh3+ Lh6 36.Txd1 Dxg6 37.Td6 Db1 38.Txh6+ gxh6 39.Dxh6+ Dh7 0–1

Het fragment is hier na te spelen:

Frank speelde tegen Remco Hylkema (2021) de meest indrukwekkende partij van de avond. Hij werd met zwart geconfronteerd met een lastig huisvariantje en het ging van kwaard tot erger in de opening. Frank verbruikte in mindere stelling ook nog eens zeeën van tijd terwijl Hylkema nog op bekend terrein was.

Op een bepaald moment was dit de stelling met Frank (zwart) aan zet:


De engines geven hier wit een ruime plus, maar het is toch erg onduidelijk. Zwart speelde hier het provocerende 1…cxd5!? En nu moet wit een principiële beslissing nemen: of nemen op d5 met betere stelling maar materieel evenwicht, of de toren op a8 pakken met alle complicaties van dien.


Hylkema pakte hier de handschoen op en nam op b7.

2. Dxb7, d4!? De eerste pointe van Franks spel. Niet correct maar het werkt wel. 3.Lxd4?! (wordt afgekeurd door de engine: beter ware: Dxa8, dxc3 gevolgd door b4!) 3…Lxd4 4. Dxa8, Lxc3 5. bxc3, Dc7! En het is wit die in de problemen zit. Er dreigt zowel damevangst als slaan op c3 met materiaalwinst. 6. Tb1, … de beste zet. Het vervolg is geforceerd: 6…Dxc3 7. Kf1, Pc6 8. Db7, Tb8 9. Dxd7, Txb1 10. Kg2, Txh1 11 Dc8, Kg7 12 Kxh1, De1 13 Kg2, Pd4!
En hier is Lf1 het beste, maar dan pakt zwart op a5 en blijft er een superieur eindspel over voor zwart. In plaats daarvan speelde wit: 14 Dc5?!, Pxe2 15. De5+, Kh6 16 f4, Dc3 en wits schaakjes waren snel uitgeput waarna Frank een gewonnen stelling overhield en de partij won.
Dit fragment van de partij is hier na te spelen.


Leo legde met wit weer een vertrouwd gambiet op het bord, maar zijn tegenstander Bert Vlot (1772) hield knap stand. Het werd remise.

Ben speelde zijn beste partij van het seizoen voor Rokado en was na afloop zeer content over zijn spel. Tegenstander Leslie Tjoo (1794) kwam er niet aan te pas en Ben haalde het volle punt binnen.


Ik speelde op bord twee tegen invaller Henk van der Wösten (1762). Mijn openingsvoordeel vervluchtigde en pas in het verre eindspel met tijdnood voor mijn tegenstander was ik in staat de partij naar mijn hand te zetten.

De stand was inmiddels opgelopen tot 5.5-0.5 met nog twee borden aan de gang.


Op bord 8 bij Peter werd de eer van Messemaker gered. In de uitvluggerfase resteerde een dubbel toreneindspel met een drietal pionnen minder voor Peter. Ik moet zeggen dat Peter’s tegenstander Theo Huizer (1685) met zeer weinig bedenktijd het punt overtuigend binnen schoof.
Rex speelde tegen Diko Kalkdijk (1791) en had het langste werk van de avond. Een al gewonnen stelling werd in gierende tijdnood op werkelijk onberispelijke wijze door Rex naar winst gevoerd, hetgeen de uitslag naar 6.5-1.5 tilde. Een score die je niet zo vaak tegenkomt in de promotieklasse. Een mooi resultaat en met nog een wedstrijd te gaan (uit bij kampioen Moerkapelle) zijn er zoals gezegd zelfs nog vage promotiekansjes.

Zie ook de site van Messemaker voor een verslag

Rick