Zo, de nul is van het bord. Met de mentale steun van
non-playing – en lange tijd non-photographing – fotograaf Don Leo en later
Frank & Jos – hebben we in de tweede ronde een verrassend soepele
overwinning geboekt op LSG III. Na zes partijen was de buit al binnen.
Han was als eerste klaar. Zijn tegenstander kwam al vroeg in
de partij met een schijnoffer op de proppen, dat Han in eerste instantie
kwaliteitswinst opleverde en een paar zetten later zelfs een volle toren. “Er
zaten gewoon een paar gaatjes in,” aldus het droge commentaar van de winnaar.
De volgorde van de punten die daarna konden worden
bijgeschreven, is me ontgaan, maar Rex sloeg met een vilein stukoffer toe, dat
na een verkeerde koningszet van wit zelfs tot mat leidde.
Rick wikkelde vanuit een veelbelovende stelling linea recta
af naar een remise-eindspel: een nuttig halfje wit waar hij vanaf het begin op
uit was om een serie nederlagen te doorbreken.
Ben kwam vanuit zijn vertrouwde Boog-Indisch in de voorhand
(in niets te vergelijken met het aloude Bogo- of hardcore Pogo-Indisch)
weliswaar tot de bekende grimassen, maar helaas niet tot het gewenste duw-
& trekwerk op het bord. Zwart kreeg een
machtig pionnencentrum plus aanvalsmogelijkheden die uiteindelijk leidden tot een
voor Ben kansloos eindspel.
Marco moest een klassieke Maroczy-structuur bestrijden; na
lang manoeuvreren kwam er toch wat actie op het bord, die uiteindelijk
resulteerde in een zwaarbevochten puntendeling.
Matthias kreeg het Evans-gambiet voor de kiezen; terwijl de
witspeler hemel en aarde bewoog om zijn ruimtevoordeel in een klinkende
koningsaanval om te zetten, bleek maar weer eens dat Matthias een ware origamimeester
is. Langzaam wist hij zijn stelling te ontvouwen, het witte spel te neutraliseren en het initiatief over te nemen. Een fraai staaltje
verdedigingskunst!
Ondergetekende had een zware middag. In een Koningsindische
manoeuvreerpartij werd ik langzaam weggespeeld, tot de witspeler even de teugels
liet vieren. Na dameruil zou het ergste leed geleden zijn, maar vlassend op
tactische countermogelijkheden hield ik, (on)zalige, de dames op het bord. In
wederzijdse tijdnood snoepte ik vervolgens al te lichtvaardig een pion mee,
waarna er inderdaad een venijnige tactische counter op het bord kwam. Van wit.
Mijn koningsstelling werd opengereten en alle zware stukken van wit kwamen op
audiëntie. Op het moment dat de witspeler alleen nog zijn tweede toren op de
zevende rij hoefde te planten om het punt te pakken, deed hij uit angst voor
spoken op de onderste rij het ‘profylactische’ Kh2. Daarmee gaf hij in één zet
een volle toren weg – en de partij, zodat de stoelendans van Matthias en mij
onverwacht het volle pond opleverde.
Ja, het Toeval was ons in Leiden gunstig gezind.
Zie voor een puntig verslag van de
tegenpartij: http://lsg-leiden.nl/lsg-3-zwart-wint-van-rokado-wit/#more-9096
Wilbert
LSG 3
|
Rokado
|
3 - 5
|
Kuipers ,
E.F. (Eelco) (2316)
|
De Oetlul
|
1 - 0
|
Gevers ,
E. (Ernst) (1983)
|
Surewaard
, W.W.H.H. (Wilbert) (2044)
|
0 - 1
|
Dorp van,
Q.T. (Quirinius) (2147)
|
Westenberg
, H. (Han) (2094)
|
0 - 1
|
Termeulen
, A. (Albert) (2086)
|
Oomens ,
M.H.L. (Matthias) (2156)
|
0 - 1
|
Hof van ’t,
E.C. (Eric) (2105)
|
Boog ,
B.G.J. (Ben) (2129)
|
1 - 0
|
Roosendaal
, C.S.V. (Chris) (2071)
|
Dijken
van, R.B. (Rex) (2031)
|
0 - 1
|
Straver ,
R. (Robert) (2134)
|
Ensering ,
H.M. (Rick) (2004)
|
½ - ½
|
Mol , M.W.
(Marcel) (2051)
|
Linden van
der, M.C. (Marco) (2028)
|
½ - ½
|